Niech dane będą dwa wielomiany p oraz q, gdzie q\not\equiv 0. Wówczas funkcją wymierną nazywamy funkcję będącą ilorazem tych wielomianów:
Dziedziną funkcji wymiernej f jest dziedzina wielomianu p z wyłączeniem miejsc zerowych wielomianu q.
Funkcjami wymiernymi są w szczególności funkcje wielomianowe i homograficzne.
Mówimy, że funkcja wymierna jest właściwa, jeżeli stopień wielomianu p jest mniejszy od stopnia wielomianu q. W przeciwnym wypadku mówimy o funkcji wymiernej niewłaściwej.
Każdą funkcję wymierną niewłaściwą można przedstawić w postaci sumy wielomianu i funkcji wymiernej właściwej.
Mówimy, że dwie zmienne x oraz y są odwrotnie proporcjonalne, jeżeli ich iloczyn jest stały, tj.
gdzie a,x,y\neq 0. Funkcję
nazywamy proporcjonalnością odwrotną, a liczbę a - współczynnikiem proporcjonalności odwrotnej.
Proporcjonalność odwrotna oznacza że wraz ze wzrostem jednej wartości, druga proporcjonalnie maleje, a wraz ze spadkiem - druga rośnie.
Przykładem jest wzór na prędkość - im szybciej się poruszamy (v) tym mniej czasu potrzebujemy (t).
Wykresem proporcjonalności odwrotnej jest hiperbola składająca się z dwóch części, zwanych gałęziami hiperboli.
Funkcja nie ma miejsc zerowych
Dziedziną funkcji jest zbiór \mathbb{R}\backslash\{0\}.
Zbiorem wartości funkcji jest \mathbb{R}\setminus\{0\}.
Asymptotą poziomą oraz asymptotą pionową wykresu funkcji są odpowiednio proste y=0 oraz x=0.
Wykres funkcji jest symetryczny względem początku układu współrzędnych (punkt O=(0,0) jest środkiem symetrii)
Jeżeli a>0 to wykres funkcji (gałęzie hiperboli) znajduje się w I i III ćwiartce układu współrzędnych, a jeżeli a<0 to w ćwiartce II i IV.
.png)
Funkcją homograficzną nazywamy funkcję postaci (tzw. postać ogólna)
gdzie c\neq0, ad-cb\neq 0 oraz \displaystyle x\in\mathbb{R}\backslash\left\{-\frac{d}{c}\right\}.
Warunki c\neq oraz ad-cb\neq 0 występujące w definicji funkcji homograficznej gwarantują, że postaci funkcji homograficznej (ilorazu dwóch funkcji liniowych) nie da się sprowadzić do funkcji liniowej.
Postacią kanoniczną funkcji homograficznej \displaystyle f(x)=\frac{ax+b}{cx+d} nazywamy wzór postaci:
gdzie r\neq 0 oraz x\in\mathbb{R}\backslash\{p\}.
Wykresem funkcji homograficznej \displaystyle f(x)=\frac{ax+b}{cx+d} jest hiperbola która:
przecina oś OX w punkcie \displaystyle \left(- \frac{b}{a},0 \right) o ile a\neq 0
przecina oś OY w punkcie \displaystyle \left(0, \frac{b}{d} \right) o ile d\neq 0
Wówczas wykres funkcji \displaystyle f(x)=\frac{r}{x-p}+q to wykres funkcji \displaystyle f(x)=\frac{r}{x} przesunięty o wektor [p,q].
Asymptotami wykresu funkcji homograficznej f(x)=\frac{r}{x-p}+q gdzie r\neq 0 są proste x=p oraz y=q. Jeżeli f jest dana w postaci ogólnej f(x)=\frac{ax+b}{cx+d} to asymptotami wykresu tej funkcji są proste x=-\frac{d}{c} (asymptota pionowa) oraz y=\frac{a}{c} (asymptota pozioma)
Suma, różnica, iloczyn oraz iloraz funkcji wymiernych jest funkcją wymierną.