Równaniem wielomianowym stopnia n nazywamy równanie postaci:
gdzie w jest wielomianem. stopnia n.
Pierwiastkiem wielomianu w:\mathbb{R}\to\mathbb{R} nazywamy każdą liczbę x\in\mathbb{R} dla której
Jeżeli wielomian w(x)=a_nx^n+a_{n-1}x^{n-1}+\ldots+a_1x+a_0 o współczynnikach całkowitych (przy czym a_0\neq 0) ma pierwiastek całkowity, to jest on dzielnikiem wyrazu wolnego a_0.
Jeżeli wielomian w(x)=2x^3-x^2+5x+8 ma pierwiastek całkowity, to musi on być jedną z liczb: -1,1,-2,2,-4,4,-8,8.
Jeżeli wielomian w(x)=a_nx^n+a_{n-1}x^{n-1}+\ldots+a_1x+a_0 o współczynnikach całkowitych (przy czym a_n\neq 0 oraz a_0\neq 0) ma pierwiastek wymierny w postaci nieskracalnego ułamka zwykłego \frac{p}{q}, to p jest dzielnikiem wyrazu wolnego a_0, a q jest dzielnikiem współczynnika a_n.
Jeżeli wielomian w(x)=3x^3-5x+2 ma pierwiastek wymierny, to musi on być jedną z liczb:
dzielniki 2: -1,1,-2,2
dzielniki 3: -1,1,-3,3
ułamki:
\begin{array}{cccc} \frac{-1}{-1} & \frac{-1}{1} & \frac{-1}{-3} & \frac{-1}{3}\\ \frac{1}{-1} & \frac{1}{1} & \frac{1}{-3} & \frac{1}{3}\\ \frac{-2}{-1} & \frac{-2}{1} & \frac{-2}{-3} & \frac{-2}{3}\\ \frac{2}{-1} & \frac{2}{1} & \frac{2}{-3} & \frac{2}{3}\\ \end{array}(0)skracając ułamki i usuwając powtarzające się liczby:
-1,1,- \frac{1}{3}, \frac{1}{3},-2,2, -\frac{2}{3}, \frac{2}{3} (0)
Jeżeli liczba a jest pierwiastkiem wielomianu w(x)=a_nx^n+a_{n-1}x^{n-1}+\ldots+a_1x+a_0, to jego krotnością nazywamy największą liczbę naturalną k, taką że wielomian w(x) jest podzielny przez wielomian(x-a)^k.
Wielomian stopnia n ma co najwyżej n pierwiastków.
Jeżeli dla danego wielomianu w istnieją argumenty x_1<x_2 oraz wartości wielomianu w tych punktach w(x_1) oraz w(x_2) są różnych znaków, tj. w(x_1)\cdot w(x_2)<0, to wielomian w ma pierwiastek x_0\in(x_1,x_2).
Powyższe twierdzenie to prosty wniosek z Twierdzenia Darboux. Na tym samym twierdzeniu opiera się tzw. metoda bisekcji (zwana również metodą równego podziału lub metodą połowienia) która polega na systematycznym zmniejszaniu przedziału (x_1,x_2) do momentu znalezienia satysfakcjonującej dokładności bądź miejsca zerowego.
Funkcję y=w(x) gdzie w jest wielomianem zmiennej rzeczywistej x nazywamy funkcją wielomianową. Dziedziną funkcji wielomianowej jest zbiór liczb rzeczywistych.
Aby rozwiązać równanie wielomianowe, wykorzystujemy poniższe metody:
przeniesienie wszystkich wyrażeń na lewą stronę, pozostawiając po prawej stronie jedynie 0
rozłożenie lewej strony równania na iloczyn czynników, stosując metody opisane tutaj.
przyrównać każdy czynnik do zera, otrzymując w ten sposób wiele równań niższego stopnia
rozwiązać równania z poprzedniego punktu, w rezultacie rozwiązując początkowe równanie.
Wyłączamy x^3 przed nawias:
i znajdujemy miejsca zerowe trójmianu kwadratowego:
Jeżeli nie możemy wyłączyć wspólnego czynnika przed nawias, to równania możemy również rozwiązać grupując odpowiednie wyrazy wielomianu:
Możemy też użyć wzorów skróconego mnożenia:
Możemy podzielić wielomian przez dwumian
W tym wypadku dzielimy przez dwumian x-4
Jeżeli x_1,x_2,x_3 są pierwiastkami wielomianu x^3+px^2+qx+r=0 to zachodzą równości: