Walec to bryła obrotowa powstała w wyniku obrotu prostokąta wokół prostej (tzw. oś obrotu walca) zawierającej jeden z jego boków. Podstawami walca są koła, otrzymane w wyniku obrotu dwóch boków prostokąta prostopadłych do osi obrotu.
Walec można otrzymać na wiele sposobów:
obrotu wzdłuż dłuższego boku prostokąta.
obrotu wzdłuż krótszego boku prostokąta
obrotu wzdłuż jednej z osi symetrii prostokąta
Wysokość walca to dowolny odcinek, który łączy jego podstawy i jest do nich prostopadły.
Tworzącą walca nazywamy dowolny odcinek, który łączy dwa punkty z brzegów podstaw i jest do tych podstaw prostopadły. Innymi słowy, tworząca walca to taka wysokość, która łączy brzegi podstaw.
Objętość walca o promieniu podstawy długości r>0 i wysokości H>0 wyraża się wzorem:
Przekrojem osiowym walca jest prostokąt. Powierzchnię walca można “rozciąć” na prostokąt i dwa koła:
Niech dany będzie walec o promieniu długości r>0 i wysokości H>0. Wówczas:
pole podstawy P_p,
pole powierzchni bocznej P_b,
pole całkowite P_c
tego walca wyrażają się wzorami:
Przekrojem osiowym walca jest prostokąt którego dolny bok jest średnicą podstawy walca, a boczny bok - wysokością walca.